EDİPLİ ŞİİRLER
Yağmurlu bir siyah beyazlıktı..
Griye kaçan bütün tekir kediler
Ya siyah
Ya da beyaza
Boyanmak isterdi..
O denli siyah ya da beyaz
Bir yağmurlu sahneydi..
Titreyen dudaklarının kırmızılığı
Ilık bir süt rengine bulanıyordu..
Kendiliğine alışmış siyah beyaz pozlar veren
Bir fotoğraf mankeni gibi
Keskin bir zencefil ve tarçın kokusuna
Bulanmıştı düşleri..
Kadraja azıcık gülümsedi.
Ve dünya gülümsedi..
Bir kadında bir çocuk hayaleti mi
Bir çocukta bir kadın hayaleti mi
Yalnızca bir hayalet mi yoksa..
Ne peki
Yıkarken kırılmış bir çay bardağının
Köpüklerden renklerle dans etmesi mi..
Yoksa bir karanfil çok mu uzaklardan gelmişti..
Bilmem ki
Benim de bütün yaşamımda hep karanfiller olmuştu..
Ama O'nu, her zaman hatırlarım
Sanki bir karanfilden sürekli doğmuştu..
Kafasını kaldırdı
Dünyanın tüm siyah beyaz fotoğrafçıları
O'nu bekliyormuşcasına
Boşlukta bir hayale baktı..
Yağmur yağarken tek başına olmaktan korkardı
Düşleri hep yağmurlardandı aslında..
Bildiği ne varsa hepsi yağmurlardan olduğu gibi..
Kadındı..
Bir garip
İçi vardı..
Bir kadında bir çocuk hayaleti mi
Bir çocukta bir kadın hayaleti mi
Yalnızca bir hayalet mi yoksa..
13 Ekim 2013
Sessiz dünya
Yıllar bir kibrit kutusuna
Sıkışmış dünya..
Dünya dünya
Yalan dünya..
Belki de bir hayaldi
Ya da uyumakta olan bir rüya..
Uyandığını sanmak gibiydi
Kendiliğinin sessizliğine uyanan dünya..
Ya da bir kediydi
Patileri ile
Dali resimleri çizen bir kedi
Ya da Bunuel filmleri çeken bir mırlama..
Kafka evreninden yapılma saten ipekten düşlerde
Konuşabilen de insanlar vardı belki..
Ne peki..
Gökkuşağından bir trenin tünele girmesini bekleyen
Bir su çiçeği mi..
Süt opali iki aynadan binlerce kimlik yaratan
Bir inci çiçeği mi..
Yağmursuz yalnızlıklardan evler inşa eden
Bir safran çiçeği mi..
Öldüğüm günden on sene bir gün artıktı..
Hem de ne..
Benim de tüm yaşamımda karanfiller olmuştu
Ama O’nu hep hatırlarım
Sanki bir karanfilden sürekli doğmuştu..
Yeryüzündeki tüm kavanozları kırdı
İçine balık katılmış olanları
Daha bir sessiz kırdı..
Özgürlük demokrasi denilen şeyden ibaret olmamalıydı..
Abcd alfabenin başlangıç üç harfiydi
Dünya kelimesini yazmaya yetmezdi..
Halbuki tek bir nokta ummuştu
Sanki tüm harfler sürekli ondan doğmuştu..
Özgürlük elle tutulmazdı..
Küçücük bir balığı zindanda tutan
Kendisini nasıl özgür kılardı..
Özgürlük jakoben bir aydınlık değil
Kibrit kutusuna sıkışmış
Sessiz ve yalan bir dünyaydı..
22 Mart 2014
üç tepede sevdim seni..
mecnunun oldum da
leyladan bir tepede sevdim seni
kireçburnundan denize bakan
bir gülümsemende sevdim seni..
karlardan beyaz yüreğinde sevdim seni
donmuş bir böğürtlende
beylerbeyinden deniz deniz esen
bir rüzgarda sevdim seni..
mihrimah mihrimah gözlerinde
kahveyle karışık bir gül kokusunda
üsküdardan bir tepede
adı bilinmeyen bir cennet çiçeğinde sevdim seni..
sanki bütün bir şehrin siyahına
inci bir damla gibi düşmüş
kalbinin ıslaklığında sevdim seni..
tomris kokan şiirlerinde edipin
tomrisinin sevildiğinden de çok sevdim seni..
Şubat 2015
Yorumlar
Yorum Gönder