BETA COMAE BERENİCES

Yedi adın var senin.. İpek misin lapiska Nergis misin manolya Zümrüt müsün pırlanta Kiraz mısın dudakta.. Ben aslında çok defa öldüm Nereden geldim Nasıl yaşıyorum şuan Bilmiyorum.. Öldüğüm yerler de Kaybolmuş hep. Nasıl doğdum Kime verdiler beni Bilmiyorum.. Sonra kalk gidelim dedi Ulus’tan bir parkta Merdivenlerde koşalım dedi. Bir küçük kız varmış Kolyesinde bir ben varmış Bir takımyıldızdan yansımaymış Arkasından annesi çığırdı Pis yalancı Zeynep Yine ne muzurluk peşindesin Diye çıkıştı. İki denizin birleştiği yerde Bir de kaya vardı.. Aslında hep gördüğüm Ama aslında hiç görmediğim Bir çiçeği aramaya giriştik Tarif edebiliyordum yalnızca. Beyazdı Geniş taç yaprakları vardı Tül gibi bir içi vardı İpek gibi lapiska gibi Platin sarısı bir saç gibi Uzun uzun tüyleri vardı Saçının yanına getirdi Şöyle bir baktı Bununla değiştirelim saçını dedim Alımıyla gülümsedi Eylüller imrendi ekimler kıskandı Yumuşaklığından ipekler hürriyet.. Uhuvvet müsavat meşveret.. Savaşın en kızgın yeriydi Me...